Vorige week vertelde ik dat ik het experiment van Fitbeauty.nl had overgenomen. Een hele week zou ik een zak met mijn lievelingssnoep meedragen om te kijken hoe ik er op zou reageren. Ik was enorm bang dat de zak met snoep na een uur al open was en na twee uur helemaal leeg. Maar gelukkig viel het mee. Ben je benieuwd hoe ik een week lang op pad ging en het heb kunnen weerstaan?
De verleiding kopen
Maandagochtend klokslag 10.00 ging ik naar Kruidvat om een zaksnoep te vullen. Toen ik al de zoetigheid rook vroeg ik me echt af waarom ik hieraan begonnen was. Mijn lievelingssnoep deed ik in de zak en rekende ik af. Voltrots liet ik aan Teni van fitbeauty.nl mijn zaksnoep zien. Teni maakt hele mooie foto's dus zeker leuk om te volgen via instragram via @tenitje.
De eerste dagen
Vanaf maandag tot en met woensdagmiddag had ik de dichte zak naast me liggen. Het verbaasde me hoe weinig de zak met me deed. Ik vond het heel erg raar en begreep niet waarom ik die zak niet wilde opentrekken. Maar 's avonds ging het al minder. Het gevoel dat ik ergens zin in had, had ik wel vaker. Maar dan zijn er geen verleidingen, dus eet ik het ook niet. Nu lag die zak snoep naar me te staren. Ik hoorde de snoepjes bijna schreeuwen: 'Dominiqueeeee, ah kom op, eentje moet toch wel kunnen'. Ik pakte de zak, keek er naar en legde het heel snel weer terug. Ik wilde niet dat die stomme snoepjes hun zin kregen. Nee, ze bleven lekker in die benauwde zak zitten.
Op de een of andere manier geeft het een goed gevoel om te snoepen en op de bank te liggen. Helaas is dat gevoel nooit voor lang, omdat ik daarna altijd spijt heb dat ik zo ongezond gegeten heb. Dat gevoel wilde ik nu niet en liet de zak dicht.
Er volgde weer een avond dat ik de zak wilde openscheuren. Opnieuw pakde ik de zak. Het viel me op dat er onwijs veel, maar echt onwijs veel, suiker op zit. Dat wil ik niet binnenkrijgen. Hoe lekker het misschien ook voor 5 minuten smaakt... die suiker wil ik niet binnenkrijgen. Die gedachte heeft me geholpen om de zak dicht te laten.
Hoe ging het op school?
Ja de zak snoep ging ook mee naar school en ook daar bleef de zak dicht. Ze begrepen er op school niet zoveel van dat juist ík met een zak snoep rond liep. Natuurlijk legde ik het ze uit, maar de zak bleef nog steeds dicht. Ook voor hen :) Op school lag de zak op mijn tafel, maar soms vergat ik dat de zak er lag. Waarschijnlijk omdat ik met andere dingen bezig was. De derde dag zat de snoep nog steeds in een zak en een medestudent stelde voor om de zak te openen. Waarom niet, dacht ik? De gedachte van al dat suiker moet mij helpen om het te kunnen weerstaan. Ik maakte de zak open en deed het in een leeg bakje.
En wat er toen gebeurde kan ik nog steeds niet beseffen. Ik zat te praten met een vriendin en pakte, zonder dat ik het doorhad, een snoepje. Toen ik het snoepje in mijn hand had, besefte ik wat ik aan het doen was. Heel snel legde ik het snoepje terug. Wat gebeurde er? Zonder dat ik het doorhad greep ik gewoon een snoepje, omdat? Ja waarom eigenlijk? Ik vind het nog steeds heel erg vreemd dat ik iets deed wat ik eigenlijk helemaal niet wilde.
Na 3 dagen
Na ongeveer drie dagen deed de zak me niets. Ik zag al dat suiker zitten en wilde het absoluut niet opeten. Nog steeds ging de zak mee en lag het de hele tijd naast mij op mijn bureau, maar ik vergat het snoep. Wauw, wat een verademing dat snoep niet de macht over mij heeft gekregen.
Ik ben heel erg blij dat ik dit experiment van Teni heb overgenomen. Hierdoor weet ik nog meer dat ik die suiker niet wil binnenkrijgen. En misschien moet ik nog even goed nadenken over mijn avondsnack aangezien mijn 'ik-heb-zin in-iets' gevoel nu extra gestimuleerd is, haha.
Zou jij dit experiment ook doen?
Dominique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten